عصا ابزاری است که به نابینایان کمک می کند تا در هنگام حرکت، موانع سر راه خود را تشخیص داده و به راحتی جابجا شوند با این حال عصا، چیزی بیش از یک وسیله است که برای تسهیل حرکت استفاده می شود و می توان آن را به معنای آزادی، استقلال و فراگیری برای نابینایان و کم بینایان در نظر گرفت.

هدف از گرامیداشت این روز جهانی نیز برجسته کردن مفاهیم پنهانی است که این وسیله دارد. اهمیت عصای سفید به عنوان یک ابزار مهم برای تحرک نابینایان و کم بینایان به طور گسترده ای شناخته شده است با این حال عصای سفید استقلال و عدم وابستگی افراد دارای اختلالات بینایی را نیز نشان می دهد.

این وسیله افراد نابینا و کم بینا را قادر می سازد تا وظایف خود را به تنهایی انجام دهند و اعتماد به نفس آنها را نیز افزایش می دهد. علاوه بر این، عصای سفید حساسیت جامعه نسبت به نیازهای افراد کم بینا و نابینا را هم برجسته می کند.

معرفی عصای سفید در ایالات متحده در دهه 1930 میلادی به مردم کمک کرد تا افراد نابینایی را که در خیابان ها راه می روند، تشخیص دهند و به نیازهای آن ها در جامعه توجه کنند.

روز جهانی عصای سفید که به عنوان "روز ایمنی عصای سفید" نیز شناخته می شود، اولین بار در سال 1964 میلادی توسط "لیندون بی. جانسون"، رئیس جمهوری وقت ایالات متحده در این کشور برگزار شد.

 گرامیداشت این روز، افراد کم بینا و نابینا را از حالت وابستگی خارج کرده و مشارکت اجتماعی آن ها را برجسته می کند. همچنین دستاوردها و کمک های افراد با اختلالات بینایی را در زمینه های مختلف در سطح جامعه نشان می دهد.

کاهش استفاده از عصای سفید منجر به دید متفاوت خانواده نسبت به کودکان نابینا و کم‌بینا نیز می‌شود و این قبیل کودکان در آینده، نوجوانانی با اعتماد به نفس پایین خواهند شد که توانایی برقراری رابطه سودمند با جامعه را نخواهند داشت.