به گزارش روابط عمومی بیمارستان خلیلی دراین جلسه حاج آقا مومن نسب با یاداوری مباحث جلسه ی گذشته در خصوص منزلت انسان در قرآن وبه بیان مسئله اجبار و اختیار در وجود انسان پرداختند .

وی در ادامه سخنان خود گفت:بشر مختار و آزاد آفریده شده است؛ یعنی به او عقل و فکر و اراده داده شده است. بشر درکارهای ارادی خود مانند یک سنگ نیست که او را از بالا به پایین رها کرده باشند و تحت تأثیر عامل جاذبه زمین خواه ناخواه به طرف زمین سقوط کند؛ و مانند گیاه نیست که تنها یک راه محدود در جلوی او هست و همینکه در شرایط معین رشد و نمو قرار گرفت، خواه ناخواه موادّ غذایی را جذب و راه رشد و نمو را طی می‏کند؛ و همچنین مانند حیوان نیست که به حکم غریزه کارهایی انجام دهد. بشر همیشه خود را در سر چهار راهیهایی می‏بیند و هیچ گونه اجباری ندارد که فقط یکی از آنها را انتخاب کند؛ سایر راهها بر او بسته نیست؛ انتخاب یکی از آنها به نظر و فکر و اراده و مشیت شخصی او مربوط است. یعنی طرز فکر و انتخاب اوست که یک راه خاص را معین می‏کند.

اینجاست که پای شخصیت و صفات اخلاقی و روحی و سوابق تربیتی و موروثی و میزان عقل و دوراندیشی بشر به میان می‏آید و معلوم می‏شود که آینده سعادتبخش یا شقاوت بار هر کسی تا چه اندازه مربوط است به شخصیت و صفات روحی و ملکات اخلاقی و قدرت عقلی و علمی او و بالاخره به راهی که برای خود انتخاب می‏کند

انسان قادر است عملی را که صددرصد با غریزه طبیعی و حیوانی او موافق است و هیچ رادع و مانع خارجی وجود ندارد، به حکم تشخیص و مصلحت اندیشی ترک کند، و قادر است کاری را که صد در صد مخالف طبیعت اوست و هیچ گونه عامل اجبار کننده‏ خارجی هم وجود ندارد، به حکم مصلحت اندیشی و نیروی خرد، آن را انجام دهد.

ملائکه موجوداتی هستند که شهوت و غضب ندارند و مرتکب گناه نمی­شوند. حضرت علی علیه السلام در بیان ویژگی های ملائکه می­فرماید: «خداوند ملائکه را خلق کرد و آنها را در آسمان­ها مسکن داد، در آنها سستی نیست، غفلت نیست، معصیت نمی­کنند و از همه موجودات به خداوند آگاه­تر و از همه به او نزدیک­تر و خداترس تر هستند، اطاعتشان از خدا از همه بیشتر است، نه خواب به دیدگان آنها راه می­یابد و نه دچار سهو و نسیان می­شوند و بدن­هایشان سست نمی­شود.»

از این بیان نورانی حضرت، بخوبی روشن می­شود که گناه نکردن ملائکه به خاطر این است که اساسا میل و کششی در وجودشان به سوی گناه نیست، نه اینکه مجبور به ترک گناه و انجام عبادت باشند. زیرا اجبار در جایی معنا دارد که کسی را وادار نمایند بر خلاف خواسته و میل خود، کاری را انجام دهد یا ترک کند و در ملائکه اینطور نیست.

انسان و فرشتگان مانند سایر موجودات همه مخلوق خدا هستند با این فرق که انسان داراى استعدادهاى فوق العاده اى است که در فرشته نیست. بعلاوه، خلقت فرشتگان طورى است که از هوا پرستى برکنارند، بر خلاف حیوانات که داراى عقل نیستند و فقط داراى شهوتند، ولى این دو نیرو در نهاد انسان سرشته شده است.
به همین جهت، انسان که داراى این دو نیروى متضاد است، مسؤولیّت وى نیز بسیار سنگین و خطرناک مى باشد; بنابراین، اگر انسان از عقل پیروى نمود و خداشناس و باایمان گشت و هوسهاى نامشروع خود را سرکوب نمود، از فرشته بالاتر است و چنانچه هواپرستى پیش گرفت و عقل نورانى را زیر پا گذاشت و از حقّ و فضیلت و درستى و ایمان دورى اختیار نمود، از حیوانات هم پست تر خواهد بود.
به همین جهت است که در قرآن مجید مى خوانیم که خداوند متعال چون آدم را آفرید، به تمام فرشتگان دستور داد او را سجده کنند و به آدم فرمان داد که آنچه مى داند به اطّلاع فرشتگان برساند و در حقیقت او را معلّم فرشتگان نمود!

پیامبر صلى‌الله‌علیه‌و‌آله همه آنها را به خورشید و ماه مثال زدند:

« لا الشّمْس ینبغى لهآ أن تدْرک الْقمر و لا الّیْل سابق النّهار و کلٌّ فى فلکٍ یسْبحون »

آفتاب، اختیارى از خودش ندارد، میلیاردها سال به همین حال هست تا خاموش شود. ماه، میلیاردها سال به همین حال هست تا متلاشى شود، این انسان است که تمام قوه‌ها و استعدادهاى خودش را مى‌تواند تبدیل به خواسته‌هاى پروردگارش کند، در حالى که در میدان انواع جاذبه‌هاى ضد الهى زندگى مى‌کند!

در پایان سخنان حاج اقا مومن نصب بر اهتمام همکاران جهت تلاش در رفع حاجت های مومنان تاکید کردند .

ایشان ضمن بیان احادیثی دراین خصوص گفتند : کسی که درراه برطرف کردن نیاز برادر خود قدم بر دارد ،مانند کسی است که سعی میان صفا و مروه را به جا آورده است .